czwartek, 16 sierpnia 2012

BHP - Choroby skóry.

1. CHOROBY WIRUSOWE.

a) opryszczka pospolita

Wywołana jest przez popularny wirus. Występuje na wargach, w kącikach ust, na błonie śluzowej jamy ustnej oraz nosowej i małżowinach usznych. O początkach choroby informuje nabrzmiała, zaczerwieniona skóra, która pokrywa się pęcherzykami. Początkowo pęcherzyki wypełnione są treścią surowiczą, następnie ropą. W ciągu kilku dni pokrywają się skorup0kami, tworząc zmiany podobne do liszaja. Opryszczce towarzyszy męczący świąd i pieczenie. Trwa od 6-10 dni, ale charakteryzuje się skłonnością do nawrotów.

b) ospa wietrzna i półpasiec

Ospa wietrzna – to choroba bardzo zakaźna i niezwykle uciążliwa. Bardzo łatwo można się nią zarazić w salonie fryzjerskim przez osobę chorą, przez dotyk – kontakt podczas mycia głowy, strzyżenie i czesanie.

Półpasiec – wywołany jest przez wirusa ospy wietrznej. Okres wylegiwania trwa 1-2 tyg. Choroba trwa przez 2-3 tyg.

c) brodawki skórne

Choroba ta jest bardzo zakaźna. Zwykle mają nierówną, grudkową, wypukłą powierzchnię w kolorze skóry czy szarawo-brązową.

d) brodawki płaskie

Są częściej spotykane, występują licznie, są gładkie i płaskie – jakby doklejone do skóry. Mogą nieco wystawać ponad powierzchnię skóry. Rosną przeważnie na grzbietach dłoni i twarzy. Brodawki stóp są wyjątkowo męczące szczególnie dla osób, które dużo stoją czy chodzą. Atakują powierzchnię skóry rosnąc w głąb, są bardzo bolesne. Zakażenie w 90% przypadków występuje na basenie.

2. BAKTERIE SKÓRY

a) liszajec

Spowodowany jest przez gronkowce. Występuje tam gdzie są ujścia mieszków włosowych wokół których tworzą się pęcherzyki, które pękając tworzą ciemno-żółte zaschnięte skorupy. Jest bardzo zaraźliwe przez dotyk, narzędzia fryzjerskie, bieliznę. Chorej osoby nie należy obsługiwać w salonie fryzjerskim.

b) czyrak

Jest guzkiem zapalnym w otoczeniu mieszka włosowego. Spowodowany jest gronkowcem złocistym. Na szczycie guzka tworzy się kostka w kształcie stożka wypełniona ropą. Jest ówczas bardzo bolesny, kiedy przetnie się go albo pęknie samoistnie, opróżnia się i ból natychmiast ustaje. Goi się szybko zostawiając białe blizny bez włosów.

















c) róża

Zostaje wywołana przez paciorkowce. Zakażone fragmenty skóry są wyraźnie obrzęknięte, zaczerwienione i zarysowane. Skóra jest napięta, błyszcząca, gorąca z czasem pokrywa się pęcherzykami. Pęcherzyki występują na twarzy, szyi, udzie. Jest zakaźna. Trwa od kilku dni do kilku tygodni.

3. CHOROBY GRZYBICZNE

Zakażenia grzybicze dotyczą naskórka, włosów, paznokci i błon śluzowych. Aby zarodniki grzybów mogły się rozwijać, muszą mieć ku temu sprzyjające warunki, przede wszystkim: ciepło, mokro, ciemno. Grzyby atakują różne miejsce na ciele człowieka.

a) dermatofity – są przyczyną grzybic właściwych naskórka, włosów i paznokci.

b) drożdżaki – wywołują drożdżyce błon śluzowych, skóry i paznokci oraz łupież pstry.

c) pleśniowce – wywołują choroby błon śluzowych i skóry. Czynniki zwiększające ryzyko zarażenia się grzybicą:

- zaburzenia układu odpornościowego

- zaburzenia krążenia

- zaburzenia hormonalne

- zaburzenia żołądkowo-jelitowe

- choroby, które wymagają podania silnych leków, np. sterydów

- cukrzyca

- otyłość

- maceracja naskórka ( inaczej zniszczenia)

4. CHOROBY PASOŻYTNICZE

a) wszawica

Wszy są stałymi pasożytami zewnętrznymi człowieka. W Polsce występują dwa gatunki wszy:

- wesz głowowa

- wesz odzieżowa

b) świerzb

Choroba wywołana przez świerzbowice (roztocze), które są pasożytami zewnętrznymi. Świerzbowice przenikają do naskórka i powoduje świąd. Świerzb jest bardzo zaraźliwy – samo leczenie jest krótkotrwałe i trwa 3-5 dni. Do zakażenia dochodzi na drodze bezpośredniego kontaktu ze skórą chorego.

5. CHOROBY ALERGICZNE

Alergia – jest nabytą i zmienioną odczynnością tkanek na czynniki zewnętrzne pochodne zwane alergenami.

a) klasyfikacja alergenów:

- wziewne (kurz, sierść, włos, pyłki, pleśnie)

- kontaktowe (metale, nikiel, chrom, guma)

- pokarmowe (mleczne, owocowe, jajka)

- bakterie

- leki

b) objawy chorób alergicznych:

- wysypka (egzema)

- pokrzywka (bąble)

- świerzbiączka

- opuchlizna

- biegunka

- astma

- podrażnienia błon śluzowych:

* katar

* kaszel

* kichanie

SKÓRA




1. Budowa skóry:

a) naskórek:

- warstwa podstawna

- warstwa kolczysta

- warstwa ziarnista

- warstwa jasna

- warstwa rogowa

b) skóra właściwa:

- mieszek włosowy

- brodawka włosowa

- gruczoły łojowe

- gruczoły potowe

- komórki czuciowe

- mięsień przywłosowy

- drobne naczynia krwionośne

c) tkanka podskórna:

- tkanka tłuszczowa

- grubsze naczynia krwionośne.

2. Naskórek – zewnętrzna warstwa skóry, jej grubość jest zróżnicowana ( od 1/10 do 1/4 ). W naskórku (warstwa podstawna) znajdują się również melanocyty – komórki, w których powstaje barwnik skóry – melanina. Najgłębiej położone warstwy: podstawna i kolczysta to tzw. Żywy naskórek, miejsce rozmnażania się komórek. W niższych warstwach – ziarnistej, jasnej i rogowej przebiega proces rogowacenia zwany keratynizacją. Jeden pełny cykl keratynizacji trwa 26-28 dni. Komórki łączą się i odpadają.

3 Skóra właściwa – zbudowana jest z tkanki łącznej, która zawiera włókna kolagenowe i sprężyste, dzięki nim skóra jest odporna i elastyczna.

4. Wytwory skórne:

a) gruczoły – zadaniem ich jest produkowanie i wydzielanie na powierzchni skóry substancji nawilżających i natłuszczających.

b) gruczoły potowe – produkują pot (1% NaCl, 99% H2O). Na ciele człowieka znajduje się około 2 milionów gruczołów potowych.

c) gruczoły wonne – produkują mleczną, gęstą substancję zawierającą składniki zapachowe, występujące na wargach, skrzydełkach nosa, w okolicach narządów płciowych i pod pachami.

d) gruczoły łojowe – wydzielają łój skórny (sebum), znajdują się mniej innymi na twarzy i głowie (do 400/1cm2).

5. Paznokcie – są elementem skóry właściwej. Mają gładką powierzchnię. Zbudowana jest z trzech części:

- korzeń – (ok. 30mm) tkwi pod skórą macierzy

- trzon – leży na łożysku

- koniec – jest przyrośnięty do skóry.

6. Budowa paznokcia


7. Budowa skóry




















8. Funkcje skóry – skóra spełnia wiele różnych funkcji.

- funkcję ochronną

- funkcję diagnostyczną

- funkcję termoregulacyjną

- funkcję bariery chemicznej

- funkcję bariery odpornościowej

- funkcję resorbcyjną

- funkcję percepcyjną

BHP - Higiena skóry - zasady codziennej pielęgnacji ciała. Higiena odzieży

KSZTAŁTOWANIE HIGIENY OSOBISTEJ I SPOŁECZNEJ




1. Higiena skóry.

Jej celem jest utrzymanie skóry we właściwym stanie zdrowia, dzięki jej oczyszczaniu i pielęgnacji. Podstawową czynnością w higienie skóry jest mycie całego ciała. Mycie oczyszcza skórę z brudu (kurzu i pyłów) oraz z nadmiaru złuszczonego naskórka, łoju i potu. Ze względu na skórę najlepszy jest natrysk ponieważ bieżąca woda usuwa większe zanieczyszczenia nie niszcząc barier ochronnych skóry. Bariery ochronne tworzą:

- naskórek

- pot o lekko kwaśnym odczynie wydzielany przez gruczoły potowe

- łój natłuszczający skórę wydzielany przez gruczoły łojowe.



2. Higiena włosów.

Jej celem są czyste, zdrowe i wypielęgnowane włosy. Do podstawowych zabiegów higienicznych włosów należą:

- czesanie i szczotkowanie

- mycie

- zabiegi pielęgnacyjne, odżywianie i regeneracja

- strzyżenie.

Prawidłowa higiena zapewnia włosom bezpieczeństwo ponieważ skóra głowy i powierzchnia włosów jest szczególnie narażona na zanieczyszczenia, które mogą doprowadzić do pogorszenia stanu włosów, a nawet pojawienia się stanów chorobowych. Włosy powinny być szczotkowane dwa razy dziennie ( rano i wieczorem).



3. Elementy higieny osobistej a praca w salonie.

Higiena osobista fryzjera może mieć znaczny wpływ na jakość usługi, czyli wykonywanych czynności fryzjerskich i komunikacji z klientem. Dlatego narządy, które są wykorzystywane podczas usługi powinny jak najlepiej spełniać swoje funkcje, czyli:

- dłonie muszą być sprawne i zdrowe

- stopy muszą być wytrzymałe i zdrowe

- paznokcie muszą myć czyste i zdrowe.



4. Higiena oczu.

Oczy pełnią zasadniczą rolę w przyjmowaniu bodźców z otoczenia. Odbierają 70-80% wrażeń. Dlatego higiena oczu stanowi tak ważny element profilaktyki, która pomaga chronić narząd wzroku przed chorobami i urazami, oraz stworzeniem dla oczu bezpiecznych warunków otoczenia. Istotnym czynnikiem wywierającym wpływ na zdrowie i prawidłową pracę oczu jest oświetlenie. Nie może być zbyt ciemne ani jasne, ponieważ oczy szybko się męczą. W salonie fryzjerskim prawidłowe oświetlenie powinno pochodzić z dwóch źródeł:

- ogólnego – oświetlającego całe pomieszczenie

- punktowe – skupiające się na stanowisku pracy.



5. Higiena jamy ustnej i zębów.

Jej celem są czyste i zdrowe zęby, ważne nie tylko w bezpośrednim kontakcie z klientem ale również w życiu codziennym. Szczoteczkę powinno się wymieniać co 1,5-2 miesięcy.



6. Higiena dłoni.

Celem higieny dłoni jest ich czystość oraz schludny wygląd. Nie umyte dłonie mogą stać się powodem przedostania się wielu chorób do organizmu, jak np.: żółtaczki czy czerwonki (inaczej nazywanej „choroby brudnych rąk”). Najstarszą formą ochrony rąk jest regularne mycie wodą i mydłem. W zawodzie fryzjerskim dłonie są dodatkowo narażone na wiele negatywnych czynników zewnętrznych, jak produkty fryzjerskie, detergenty, produkty do dezynfekcji. Dlatego prawidłowa higiena w środowisku pracy przy zastosowaniu:

- łagodnych środków chemicznych

- środków ochronno-zabezpieczanych

- odpowiednich preparatów do dezynfekcji

- kosmetyków pielęgnacyjnych.

Zapewnia dłonią fryzjera czystość, bezpieczeństwo i odpowiednią ochronę.



7.Higiena stóp.

Celem higieny stóp jest zachowanie ich w stanie zdrowia. Podczas wykonywania czynności zawodowych fryzjer stoi przez wiele godzin, opierając ciężar całego ciała na stopach. Chcąc zachować prawidłowy stan swoich stóp, fryzjer powinien przeprowadzić szereg czynności higienicznych, w tym pielęgnacyjnych. W czasie wykonywania pracy, kiedy stopy narażone są na największe obciążenia, podstawową sprawą jest noszenie prawidłowego obuwia, odpowiadającego fizjologii stóp. Obuwie powinno też być zabudowane z przodu co ochroni stopy przed opadającymi włosami, ale też w przypadku upuszczenia ostrych przedmiotów.



8. Higiena paznokci.

Celem higieny paznokci są zdrowe, czyste i wypielęgnowane paznokcie. Fryzjer powinien mieć je przycięte krótko, starannie oczyszczone i równo spiłowane, żeby uchronić klienta przed nieumyślnym zadrapaniem i potencjalną możliwością zainfekowania. Pod paznokciami mogą gromadzić się:

- kurz

- brud

- bakterie

- wirusy

- grzyby

- formy pasożytnicze.



9. Higiena ubioru.

Celem higieny ubioru, jest czystość ubioru, która świadczy, o higienie osobistej i inwidualnym podejściu do zdrowia. W salonie fryzjerskim możne dojść do zakażenia ubioru w kontakcie z chorym klientem albo innym fryzjerem – przez krew, ślinę, drobiny skóry i zawarte w nich chorobotwórcze drobnoustroje. Odzież zawodową poddaje się wówczas działaniu specjalnych dezynfekujących preparatów i wysokiej temperaturze. Przez higienę ubioru rozumie się też jego przewiewność i wygodę. Ubiór nie powinien krępować ruchów czy powodować obfitego wydzielania potu. Kolor materiału nie może wywierać negatywnego wpływu ani na fryzjera ani na klienta.

BHP - Procedury z zakresu higieny w zakładzie fryzjerskim

1. W zakładzie fryzjerskim zasady higieny i bezpieczeństwa powinny być przestrzegane, ponieważ świadczy się w nich usługi dla ludności.

2. Stowarzyszenie Higieny lecznictwa – opracowało procedury postępowania w salonach fryzjerskich. Określają tryb postępowania zgodny z przepisami i wymogami obowiązującymi w określonych sytuacjach.

3. Podstawowe procedury salonu fryzjerskiego z zakresu BHP dotyczą również aspektów higieny. Należą do nich:

- higiena salonu

- higiena stanowiska pracy

- higiena osobista

- higiena rąk

- higiena usług fryzjerskich

BHP - Zadania higieny

1. Higiena - wyraz pochodzący od słowa greckiego Higieja czyli greckiej bogini zdrowia, córka Asklepiosa boga sztuki lekarskiej.

2. Higiena - to część nauki lekarskiej, która zajmuje się warunkami życia człowieka i stara się odkryć i usunąć czynniki, wywołujące zaburzenia w organizmie ludzkim.

3. Celem higieny jest badanie wpływu różnych czynnikówśrodowiska na organizm ludzki, ochrona zdrowia, profilaktyka, utrzymanieczystości i porządku.

4. Podstawowe aspekty higieny:

a) higiena osobista – odnosi się do pielęgnacji i dbałości oorganizm człowieka, czystość i wygląd ciała i włosów, bielizny i ubrań.

b) higiena społeczna – dotyczy dbałości o prawidłowe relacjemiędzyludzkie, w oparciu o wartości moralne oraz unikanie czynników, którewpływają na te relacje

c) higiena pracy – określa zasady kształtowaniahigienicznych i bezpiecznych warunków pracy.

d) higiena wypoczynku – określa zdrowe dla człowieka sposobywypoczynku, które ułatwiają regenerację organizmu.

e) higiena żywienia – ustala najbardziej odpowiednie odżywienie,w zależności od potrzeb człowieka.

f) higiena żywności – dotyczy czystości mikrobiologicznej ichemicznej pożywienia.